Interculturele Communicatie

Presentaties BA-cursus, blok 2 2012-2013, Dep. Moderne Talen, Universiteit van Utrecht

Amnesty International & de rechten van LGBT’ers

“I believe homosexuality is a biological disorder, an illness and should be treated”

Dit citaat weergeeft hoe sommige mensen over homoseksualiteit denken. Deze gevoelens gaan vaak gepaard met discriminatie. Amnesty International is één van de vele organisaties die op komt voor de mensenrechten van onder andere minderheden in de samenleving. LGBT’ers, oftwel lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transseksuelen, vormen één van de groepen die gediscrimineerd worden. Amnesty probeert deze discriminatie tegen te gaan door middel van campagnes.

Dit onderzoek heeft als doel om de verschillen tussen twee culturen te ontdekken. Daarbij worden twee teksten onderzocht, een Nederlandse en een Turkse tekst over LGBT’ers, afkomstig van de website van Amnesty International. Met deze tekstanalyse kan worden aangetoond of er verschillen zitten tussen de twee teksten, waarbij voornamelijk het taalgebruik wordt geanalyseerd: In hoeverre verschillen de Nederlandse en de Turkse Amnesty International website over het onderwerp ‘seksuele rechten’?

Dit wordt aan de hand van zes klassen geanalyseerd, die in het onderzoek van Ten Thije en Pinto (2011) over IKEA catalogussen worden voorgesteld. Daarbij wordt ook gebruik gemaakt van de dimensies die Hofstede heeft opgezet, waaronder voornamelijk de dimensie van individualiteit en masculiniteit.

Uit het onderzoek is gebleken dat er nauwelijks verschillen te noemen zijn tussen de twee teksten. De grootste verschillen die naar voren kwamen, was dat de Turkse tekst 24% directe taaluitingen bevat, en 68% indirecte, terwijl dat in de Nederlandse tekst 5% en 95% was. Verder maakte de Turkse tekst veel gebruik van voorbeelden en citaten, in tegenstelling tot de Nederlandse tekst die er geen enkel gebruik van maakte. De conclusies die getrokken zijn uit de analyse is dus dat de Turkse tekst meer gebruik maakt van directe taaluitingen en daarom masculien is in vergelijking met de Nederlandse tekst. Het feit dat de Turkse tekst zich meer richt tot directe taaluitingen dan de Nederlandse, kan zijn omdat LGBT’ers in Turkije minder rechten hebben als in Nederland, waar homoseksualiteit onder andere over het algemeen geaccepteerd wordt in de samenleving. In Turkije is deze vorm van seksualiteit echter tegen het geloof van de moslim, waardoor Amnesty International er meer nadruk op wil leggen dan in de Nederlandse tekst.

Reageer: