Culturele aanpassingen in de informatiefolder “Blue Jeans”
Iedereen heeft het wel eens uitgeprobeerd tijdens het bezoeken van een kunstexpositie: het knopje van de audiotour op Chinees gezet en gelachen om de mevrouw die in een vreemde taal informatie geeft over de schilderijen van bijvoorbeeld Rembrandt. De talen waaruit gekozen kan worden in een audiotour verschillen allen van elkaar; de Franse mevrouw lijkt de woorden te zingen, waar de Duitse versie juist direct en hard klinkt. Maar de manier van spreken hoeft niets te maken te hebben met talige aanpassingen in een audiotour. Zijn de Nederlanders directer in aanspreekvorm dan de Engelsen, zoals dat verwacht wordt? Zijn Engelsen wel zo beleefd als wij altijd dachten?
Met dit onderzoek hebben wij naar een antwoord gezocht op de vraag; In hoeverre verschillen de Engelse en Nederlandse folder die aangeboden worden bij kunstexposities van elkaar, in directheid en focus op inhoud / persoon. Dit deden wij aan de hand van de kunstexpositie “Blue
De Engelse versie van het zaalboekje richt zich meer op de inhoud dan op de persoon, waar de Nederlandse versie juist op de persoon georiënteerd is. Verder worden de Nederlanders directer aangesproken dan de Engelse bezoeker. Over het algemeen is over de directheid in de informatiefolder, als wel in het Nederlandse zaalboekje te stellen dat beiden hun bezoekers directer aanspreken. Voor de dimensie focus op inhoud en persoon is geen eenduidigheid gevonden.Jeans” in het Centraal Museum te Utrecht.