The Voice – Een strijd der titanen
The battle is on. Aan de ene kant in de ring: ‘The Voice’ en aan de andere kant: ‘The Voice of Holland’. John de Mol kijkt trots toe hoe zijn paradepaardjes de strijd met elkaar aan gaan. De bel klinkt, let the games begin. Aan welke kant staat de Nederlandse producent en media magnaat? Kiest hij voor ‘The Voice of Holland’, de Nederlandse tv-hit van de afgelopen jaren of kiest hij voor zijn concept in een Amerikaans jasje gestoken? Beide partijen vertegenwoordigen hun land goed. ‘The Voice’ heeft het publiek voorzien van vlaggetjes en ‘The Voice of Holland’ deelt oranje shirts uit. Bloed, zweet en tranen vliegen je om de oren. Nederland heeft een streepje voor, dit is geboorteland van het moederconcept. Amerika zal alles op alles moeten zetten om deze battle te winnen. Het is tijd voor de beslissende ronde. And the winner is…
Hetzelfde concept, elk met zijn eigen cultuur bepaalde eigenschappen. In hoeverre zijn de culturele verschillen tussen Nederland en Amerikanen terug te zien in ‘The Voice of Holland’ en ‘The Voice’ (Amerika). Nederlanders hebben over het algemeen een directe houding en houden niet van poespas en tierlantijntjes. Amerikanen houden van groot, groter, grootst. De kunst van het overdrijven lijkt door hen uitgevonden te zijn. Komen deze verschillen ook naar voren in tekstuele aankondigingen van de tv-shows? Zijn de omschrijvingen op de sites een afspiegelen van waar het land voor staat? Onderzoek toegespitst op tekstuele beschrijvingen van de programma’s moet antwoord geven op de vraag: weerspiegelen de tekstuele kenmerken van de omschrijvingen de culturele verschillen tussen de twee landen?